Zimny płomień Hanzy
Towarzystwo Galeria Literacka
Częstochowa 2021
Siergiej Moreino "Zimny Płomień Hanzy"
Tytuł oryginału: Холодное пламя Ганзы, Ventspils 2009
ISBN 978-83-65994-24-0
***[Podróż, pomyślana jako wzlot]
Podróż, pomyślana jako wzlot
niewielkiego trzmiela nad niezbyt
wielką drogą. W mozaice dachów –
z gryczanych znaków, co rano
jajecznica, wiara w Boga wieczorem.
Z każdego ścinka drogowych fastryg,
z każdego strzępu mgieł spływa
więcej niźli delikatny wosk
wieczności na uległy
szkielet południka.
A prawdę mówiąc, to zawsze
tu tak. Czas na kotwicy.
Pociągi nie chodzą.
***[Wskazówka przestawia strony świata]
Wskazówka przestawia strony świata
na róży wiatrów,
jak zastępy
w teatrze wojennych zdarzeń.
Główne uderzenie na horyzont.
Miłości szczyt wśród martwego falowania.
W przydrożnej karczmie zamawiam „smutek dnia”.
Płytkiej wody temat i piaszczystego dna.
Wilgotny rytm migotania ryb w wodzie.
Świat składa się z miejsc, gdzie jesteś i tych, gdzie…
***[Sto-samotności. Sto-lat w ręce]
Sto-samotności. Sto-lat w ręce.
Sen letnią nocą, nie między nami.
Ten spuszcza wzrok, kto przyszedł pierwszy.
Sperma dojrzewa na ulicach. Winorośl licha.
Świt nie za górami, lecz za rogiem.
Woda na kamień legła,
Nie zasypia.
Mury prowincjonalnej Bastylii
gotowe paść.
Uśmiechają się lilie,
gotowe prząść.
Siergiej Moreino - rosyjski i łotewski poeta, prozaik, eseista, tłumacz urodzony w Moskwie. Od 1991 r. należy do Związku Pisarzy Łotwy.
Autor kilku tomików poetyckich, zbiorów rozpraw krytycznych, zbioru opowiadań oraz kilkudziesięciu tomów przekładów na rosyjski w tym:
z języka niemieckiego:
– Klaus Merz, Запоздалый гость [Später Gast] (2012),
– Johannes Bobrowski, Тенеречье [Schattenland Ströme] (2016);
z języka polskiego:
– Czesław Miłosz, На крыльях зари за край моря [Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada] (2016),
– Roman Honet, Месса Лядзинского [Msza Ładzińskiego] (2017),
– Wojciech Pestka, До свидания в аду? [Do zobaczenia w piekle] (2019),
– Tymoteusz Karpowicz, Такой трудный лес [Trudny las] (2019),
– Szczepan Twardoch, Вечный Грюнвальд [Wieczny Grunwald] (2020);
z języka łotewskiego:
– Vladis Spāre, Пикник в тени крематория [Tu nevari dabūt visu ko gribi] (2020).
